Przechodziłem właśnie polną drogą i rozpoznałem Cię.
Byłaś tak nieoczywista, taka nierealna... Nie rozumiałem skąd w moim sercu zrodziło się to uczucie.
Tak wiele myśli w jednej chwili przeoczyłem. Podszedłem, powiedziałem słowo. Zrozumiałaś.
W tej chwili mówiliśmy już jednym językiem. Śmieszne. Nie spodziewałem się nagłego zakochania, uczucia, głębokich relacji, ale nie mogłem postąpić inaczej. Można by powiedzieć ''stało się''.
Dzięki Tobie wiele spraw się rozwiązało. Teraz po prostu wiem na czym stoję. I dziękuję Ci za to, że rozpoznałem Cię wśród tysiąca innych, że dałaś się rozpoznać wśród delikatnego szmeru pól, huku codziennego życia, tak wielu przeciwieństw.
Rozpoznałem Cię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz